Diagnostyka słuchu u małego dziecka wymaga zastosowania skrzyżowanego zestawu badań: otoemisji akustycznej, tympanometrii z odruchami strzemiączkowymi oraz odpowiedzi elektrycznej z pnia mózgu BERA (ABR). Zasada cross check principle Jergera daje pewność, że nie popełnimy żadnego błędu. Jeśli dziecko ma już 3-4 lata i jest w stanie dobrze współpracować w audiometrii tonalnej otrzymany wynik może być bardzo dokładny a diagnostyka wyczerpująca ale zawsze trzeba potwierdzić otrzymany wynik inna metodą. U dziecka, które nie współpracuje tylko badania obiektywne pozwolą na zdiagnozowanie słuchu. W Centrum Słuchu w Poznaniu można wykonać badania obiektywne (nawet BERA) bez spania, na co pozwala najnowocześniejszy sprzęt. Pamiętajmy jednak, że jeśli tylkoo uda się wykonać badanie tonalne w słuchawkach – czyli dziecko współpracuje to jest ono najdokładniejszym i najwięcej wnoszącym badaniem w diagnostykę słuchu u dziecka.
Przykładowe wyniki badań obiektywnych:
przykład 1. Otoemisja akustyczna REFER (wynik nieprawidłowy), tympanogram typu A z zachowanymi odruchami lub bez – podejrzenie niedosłuchu powyżej 30 dB nHL i konieczne jest wykonania badania BERA
Wynik ABR pow 30 dB z latencja fali V w granicach normy wskazuje na niedosłuch odbiorczy i konieczność protezowania słuchu.
przykład 2. Brak otoemisji akustycznej, tympanogram typu B lub C, brak odruchów strzemiączkowych, ABR 40 dB z wydłużonymi latencjami fali V, wskazują na niedosłuch przewodzeniowy wymagający leczenia.
przykład 3. Otoemisja akustyczna prawidłowe (PASS) dla wszystkich częstotliwości, tympanometria typu A z zachowanymi odruchami, ABR 10-20 dB nHL. Stwierdzamy normę słuchową i w zasadzie BERA nie jest konieczna jeśli dziecko dobrze reaguje na dźwięki.
przykład 4. Otoemisja akustyczna (PASS), tympanometria A, ABR z progiem słyszenia pow 40 dB nHL bądź brak odpowiedzi – podejrzenie neuropatii słuchowej